ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ – ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΗΘΙΚΗ ΒΛΑΒΗ – Με την πραγματοποίηση των παραπάνω κλήσεων προς αγνώστους η εταιρία παραβίασε τη διάταξη του άρθρου 11 Ν. 3471/2006, η ως άνω δε παράνομη και υπαίτια πράξη της προκάλεσε στους ενάγοντες ηθική βλάβη, λόγω της αναστάτωσης που τους προκάλεσαν οι μη ζητηθείσες τηλεφωνικές κλήσεις της εναγομένης για προωθητικούς και διαφημιστικούς σκοπούς, παρά το ότι αυτοί είχαν προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια, ώστε να μη δέχονται τέτοιες κλήσεις, και η συμπεριφορά της εναγομένης να αγνοήσει (έστω και από αμέλεια) την ως άνω ρητά εκφρασμένη βούλησή τους, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους εμπορικούς της σκοπούς – Δεκτή εν μέρει η αγωγή (αρθρ. 11, 14 Ν. 3471/2006, 932 ΑΚ).
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΦΕΣΕΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 9191/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τ… Δικαστή …………, Πρωτόδικη, τ… οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και από τ…. Γραμματέα ………….
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις ………… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1)…… και 2) ……………, αμφοτέρων κατοίκων ………………, οι οποίοι παραστάθηκαν στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Κωνσταντίνας Δράκου.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης ……… εταιρίας με την επωνυμία «……» που εδρεύει στην ……, με ΑΦΜ …………………., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της ………
Οι εκκαλούντες άσκησαν ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών την από …………….. και με αριθμό κατάθεσης ……………… αγωγή τους κατά της εφεσίβλητης και ζήτησαν να γίνει δεκτή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την υπ’ αριθμ. ………… οριστική του απόφαση, απέρριψε την αγωγή. Κατά της ανωτέρω απόφασης, οι εκκαλούντες άσκησε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την από ……………… και με αριθμό κατάθεσης ………….. έφεση, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης …………………., η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της έφεσης οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
…
Οι ενάγοντες με την υπό κρίση αγωγή τους, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, ισχυρίστηκαν τα εξής: Ότι είναι συμβίοι και ότι συγκατοικούν από την ……….. Ότι από τις ………. ενοχλούνται με ανθρώπινη παρέμβαση από απευθείας κλήσεις εμπορικής προώθησης προϊόντων της εναγομένης στον αριθμό …….., για τον οποίο είναι συμβεβλημένος βάσει συμβολαίου με την εταιρία ……….. ο δεύτερος εξ αυτών, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος αριθμός είναι στη λίστα (σχετικό μητρώο τηλεφωνικής εταιρίας) όσων επιθυμούν να μην δέχονται παρόμοιες κλήσεις εμπορικής ή διαφημιστικής προώθησης πωλήσεων αγαθών ή παροχής υπηρεσιών εξ αποστάσεως. Ότι παρόμοια, ο πρώτος εξ αυτών ενοχλείται με ανθρώπινη παρέμβαση από απευθείας κλήσεις εμπορικής προώθησης προϊόντων της εναγομένης στον αριθμό …………….., για τον οποίο αυτός είναι συμβεβλημένος βάσει συμβολαίου με την εταιρία ………, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος αριθμός είναι στη λίστα (σχετικό μητρώο τηλεφωνικής εταιρίας) όσων επιθυμούν να μην δέχονται παρόμοιες κλήσεις εμπορικής ή διαφημιστικής προώθησης πωλήσεων αγαθών ή παροχής υπηρεσιών εξ αποστάσεως.
…
Το ζήτημα των τηλεφωνικών κλήσεων για σκοπούς απευθείας προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς ρυθμίζεται στο άρθρο 11 Ν. 3471/2006, όπου ορίζονται τα σχετικά με τις μη ζητηθείσες επικοινωνίες. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διάταξη του εν λόγω άρθρου: «1. Η χρησιμοποίηση αυτόματων συστημάτων κλήσης, ιδίως με χρήση συσκευών τηλεομοιοτυπίας (φαξ) ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και γενικότερα η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών με οποιοδήποτε μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς, επιτρέπεται μόνο αν ο συνδρομητής συγκατατεθεί εκ των προτέρων ρητώς. 2. Δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών με ανθρώπινη παρέμβαση (κλήσεων) για τους ανωτέρω σκοπούς, εφόσον ο συνδρομητής έχει δηλώσει προς τον φορέα παροχής της διαθέσιμης στο κοινό υπηρεσίας, ότι δεν επιθυμεί γενικώς να δέχεται τέτοιες κλήσεις. Ο φορέας υποχρεούται να καταχωρίζει δωρεάν τις δηλώσεις αυτές σε ειδικό κατάλογο συνδρομητών, ο οποίος είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου, […] 5. Οι φορείς παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών έχουν την υποχρέωση να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, που καθορίζονται με κοινή πράξη της Α.Π.Δ.Π.Χ. και της Α.Δ.Α.Ε., για την αποτροπή της μη ζητηθείσας επικοινωνίας. Από τον φορέα παροχής διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών που παραβίασε από αμέλεια την υποχρέωση αυτή, καθώς και την υποχρέωση που προβλέπεται στο εδάφιο β΄ της παραγράφου 2, οι αποδέκτες μη ζητηθείσας επικοινωνίας, έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν αποζημίωση για κάθε περιουσιακή ζημία ή χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη. Για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, εφαρμόζεται αναλογικώς η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του παρόντος νόμου. Ο φορέας παροχής διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών δεν υποχρεούται σε αποζημίωση και στη λήψη μέτρων ώστε να μην επαναληφθεί η παραβίαση στο μέλλον εφόσον αποδείξει ότι δεν τον βαρύνει αμέλεια».
…
Ως συνέπεια, το δικόγραφο της αγωγής του θιγόμενου από την «παράβαση», που επιδιώκει αποζημίωση για «ηθική βλάβη», που ορίζεται ανεξάρτητα από την περιουσιακή, αρκεί να αναφέρει την παράβαση, που οδηγεί, ως αποτέλεσμα, στην «ηθική του βλάβη», ως απλή «τυπική διαδικασία απόδειξης της παράβασης», ώστε να μην υπάρχει ανάγκη αναφοράς των επί μέρους στοιχείων της ηθικής βλάβης (σε αντίθεση με τα άρθρα του ΑΚ, αλλά και της περιουσιακής βλάβης, που απαιτεί πλήρη αιτιολόγηση), που υπέστη στην προσωπικότητά του, που εμφαίνεται και είναι δεδομένη. Όπως αναφέρθηκε, η διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 Ν. 3471/2006 προβλέπει ως ελάχιστο όριο αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 10.000 ευρώ. Ο καθορισμός με τη διάταξη αυτή ελάχιστου ποσού χρηματικής ικανοποίησης σκοπό έχει να διασφαλίσει την προστασία των πολιτών από προσβολές της προσωπικότητάς τους, και εντάσσεται στα μέτρα που λαμβάνει η Πολιτεία υλοποιώντας την επιβαλλόμενη από το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος υποχρέωσή της για σεβασμό και προστασία της αξίας του ανθρώπου. Από τον συνδυασμό των παραπάνω παραδοχών, προκύπτει ότι η ως άνω διάταξη Ν. 3471/2006, ως προς το ελάχιστο χρηματικό όριο, είναι αντισυνταγματική για τους κάτωθι λόγους:
Με βάση τα εν λόγω κριτήρια της αρχής της αναλογικότητας αξιολογείται και η παρεχόμενη από την διάταξη του άρθρου 26 παρ. 1 του Συντάγματος εξουσία του νομοθέτη να θέτει κατά τη ρύθμιση των βιοτικών σχέσεων και τον καθορισμό των κυρώσεων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμπεριφορά των πολιτών, ελάχιστα ή ανώτατα όρια, κατ’ αφηρημένη αξιολόγηση, εντός των οποίων ο δικαστής προβαίνει στην εξειδίκευση του κανόνα δικαίου, βάσει των συγκεκριμένων περιστάσεων. Στο πλαίσιο της εξουσίας του αυτής, ο Νομοθέτης μπορεί να προσδιορίζει τόσο τις προϋποθέσεις αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης όσο και το ελάχιστο ποσό, στο οποίο αποτιμάται η προσβολή της τιμής και της υπόληψης του αδικηθέντος.
…
Στην προκειμένη περίπτωση με την υπό κρίση έφεσή τους οι εκκαλούντες, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, ισχυρίζονται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απορρίπτοντας την ένδικη αγωγή τους ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, έσφαλε διότι προσδιορίζονται σε αυτήν τα γεγονότα που συγκροτούν το αξιούμενο δικαίωμά τους και εκτίθενται με σαφή τρόπο τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που φέρονται ότι έτυχαν μη νόμιμης επεξεργασίας από την εναγομένη. Επιπλέον, ισχυρίζονται ότι πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έσφαλε για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η νομική βάση στην οποία στηρίζεται η κρινόμενη αγωγή περί μη ζητηθείσας εμπορικής επικοινωνίας (Ν. 3471/2006) δεν απαιτεί ως στοιχείο του ορισμένου να αναφέρεται η συνδρομή του στοιχείου της υπαιτιότητας. Οι συγκεκριμένοι λόγοι έφεσης είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί, διότι σύμφωνα και με τα οριζόμενα στην προαναφερθείσα μείζονα σκέψη, όταν πρόκειται περί αγωγής αποζημίωσης λόγω μη ζητηθείσας εμπορικής επικοινωνίας (Ν. 3471/2006), μόνη η παράβαση διάταξης του εν λόγω νόμου ενεργοποιεί και τις συνέπειες για τους παραβάτες, εξ ου η ευθύνη είναι νόθος αντικειμενική και τεκμαιρόμενη, χωρίς να απαιτείται να αναφέρεται ειδικότερα το στοιχείο της υπαιτιότητας.
…
Ωστόσο, παρά την καταχώρηση του ως άνω αριθμού σταθερής τηλεφωνίας στο μητρώο του άρθρου 11 Ν. 3471/2006, στις …………… κατά τα προαναφερθέντα, στις ……………, στις ………….. και στις ……………. εκπρόσωποι της εναγομένης συνέχισαν να καλούν τον δεύτερο ενάγοντα στον ως άνω τηλεφωνικό αριθμό για την προώθηση και διαφήμιση υπηρεσιών της εναγομένης, ενώ κατά τη διάρκειά των εν λόγω κλήσεων ο δεύτερος εναγόμενος προέβαινε σε σχετική επισήμανση προς αυτούς ότι δεν επιθυμεί να λαμβάνει τέτοιου είδους κλήσεις και ότι η τηλεφωνική του σύνδεση ήταν εγγεγραμμένη στο ειδικό μητρώο του άρθρου 11 Ν. 3471/2006. Ακολούθως, αναφορικά με τον αριθμό …………… γραμμής κινητής τηλεφωνίας αποδείχθηκε ότι παρά την καταχώρηση του ως άνω αριθμού στο μητρώο του άρθρου 11 Ν. 3471/2006, στις ……………. κατά τα προαναφερθέντα, στις …………….. (δύο φορές) και στις ………… εκπρόσωποι της εναγομένης κάλεσαν τον πρώτο ενάγοντα στον ως άνω τηλεφωνικό αριθμό για την προώθηση και διαφήμιση υπηρεσιών της εναγομένης, ενώ κατά τη διάρκειά των εν λόγω κλήσεων αυτός προέβαινε σε σχετική επισήμανση προς αυτούς ότι δεν επιθυμεί να λαμβάνει τέτοιου είδους κλήσεις και ότι η τηλεφωνική του σύνδεση ήταν εγγεγραμμένη στο ειδικό μητρώο του άρθρου 11 Ν. 3471/2006.
…
Σύμφωνα, όμως, με τα προεκτεθέντα στην άνω νομική σκέψη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενόψει των ιδιαίτερων συνθηκών (είδους και βαρύτητας της προσβολής, βαθμού υπαιτιότητας, κοινωνικής θέσης και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων), με τη διάταξη του άρθρου 14 Ν. 3471/2006, με την οποία τίθεται ως ελάχιστο όριο χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 10.000 ευρώ, παραβιάζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (μεταξύ του χρησιμοποιούμενου μέτρου και του επιδιωκόμενου σκοπού) και κατά συνέπεια, το Δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει, εν προκειμένω, την εν λόγω διάταξη.
…
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθ. ………… οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών (ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών – τμήμα εργατικών).
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την υπόθεση επί της ουσίας.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την κρινόμενη αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εφεσίβλητη – εναγομένη να καταβάλει σε έκαστο των εκκαλούντων – εναγόντων το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στους εκκαλούντες του παράβολου της έφεσης.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εφεσίβλητη σε μέρος των δικαστικών εξόδων των εκκαλούντων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους στις …………………. 2023.
…. ΔΙΚΑΣΤΗΣ …. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
