Πόσο εύκολο είναι να δεχτείς μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση μέσω facebook για μια ανάρτηση; Μπορεί ένα πρόσωπο που θεωρεί ότι δέχτηκε προσβολή μέσω μιας ανάρτησης, να προσφύγει δικαστικά κατά του χρήστη που έκανε το post, ζητώντας του να ανακαλέσει ή/και να τον αποζημιώσει οικονομικά, επικαλούμενος ηθική βλάβη λόγω ανακριβούς δημοσίευσης; Η δυσφήμιση στο διαδίκτυο μπορεί να λάβει χώρα με τους εξής τρόπους: (1) Μέσω του Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου (e-mail), με την αποστολή κάποιου μηνύματος. (2) Μέσω των ταχυδρομικών καταλόγων (mailing lists) από τις ομάδες συνδρομητών (subscribers). (3) Στο πλαίσιο των ομάδων συζήτησης (newgroups and discussion fora). (4) Με το σχολιασμό που γίνεται κάτω από τη δημοσίευση, όπου μπορεί να δημιουργηθεί το κλίμα ¨κουβέντας¨ μεταξύ χρηστών. (5) Με το «ανέβασμα» μιας ιστοσελίδας (Web Page) στον Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), για την οποία έχει εκδοθεί και απόφαση από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, υπ΄αριθμό 1767/2015.
Παρακολουθήστε ένα βίντεο που περιγράφει την συκοφαντική δυσφήμηση μέσω Facebook ως ένα από τα πιο συχνά ηλεκτρονικά εγκλήματα:
Κατά το άρθρο μόνο παρ. 1 Ν. 1178/1981, ο ιδιοκτήτης παντός εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία, καθώς και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, οι οποίες υπαίτια προξενήθηκαν με δημοσίευμα, που θίγει την τιμή ή την υπόληψη παντός ατόμου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 ΑΚ πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 ΑΚ γνώση ή υπαίτια άγνοια, συντρέχει στο συντάκτη του δημοσιεύματος. Οι προαναφερόμενες διατάξεις εφαρμόζονται ανάλογα και επί προσβολών της προσωπικότητας, οι οποίες συντελούνται στο διαδίκτυο (internet), μέσω ηλεκτρονικών ιστοσελίδων ή άλλων διαδικτυακών ιστοτόπων (όπως το «YouTube», που πραγματοποιεί διανομή οπτικοακουστικού υλικού – βίντεο, με τη μέθοδο «streaming»), που λειτουργούν ως διεθνές μέσο διακίνησης πληροφοριών. Εν όψει του ότι για τις προσβολές αυτές δεν υπάρχει ιδιαίτερο θεσμικό πλαίσιο και η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την αναλογική εφαρμογή της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας για τις προσβολές της προσωπικότητας μέσω του έντυπου (εφημερίδες, περιοδικά) ή του ηλεκτρονικού (τηλεόραση, ραδιόφωνο) τύπου, αφού και η διαδικτυακή πληροφόρηση δεν διαφέρει ως προς τα ουσιώδη στοιχεία της από εκείνη, που παρέχεται από τον ηλεκτρονικό τύπο, ιδίως δε ως προς τα ιδιαίτερα εκείνα χαρακτηριστικά της, που οδήγησαν το Νομοθέτη στην καθιέρωση ειδικής διαδικασίας για την εκδίκαση των διαφορών, που ανακύπτουν από τη λειτουργία τους, ήτοι την εμβέλεια δράσης τους, που μάλιστα στο διαδίκτυο είναι παγκόσμια, και συνακόλουθα του αριθμού των αποδεκτών όσων δια αυτού διαδίδονται, που μεγεθύνει την προβολή εκείνου, που θίγεται από τη διάδοση συκοφαντικών, δυσφημιστικών ή εξυβριστικών ισχυρισμών (πρβλ. ΕφΑθ 3071/2014, ΕφΔωδ 220/2013, ΕφΔωδ 36/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 680/2009 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΑθ 8962/2006, ΠΠΑ 1101/2018, ΠΠΑ 2718/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Παράνομη προσβολή της προσωπικότητας συνιστά και η χρησιμοποίηση της εικόνας του προσώπου κάποιου, λόγου χάρη, για εμπορική εκμετάλλευση χωρίς να έχει τη συναίνεσή του, έστω και αν δεν συνιστά μείωση της τιμής ή της υπολήψεως του ή παραβίαση του απορρήτου της ιδιωτικής του ζωής. Στην περίπτωση αυτή, η προσβολή του προσώπου καθίσταται βαρύτερη όταν στην χρησιμοποιούμενη εικόνα το πρόσωπο απεικονίζεται γυμνό ή ημίγυμνο, έστω και αν η φωτογράφηση που είχε γίνει στο παρελθόν ήταν με τη συναίνεσή του. Η συναίνεση δεν υπόκειται σε ορισμένο τύπο και δύναται να δοθεί ρητά ή σιωπηρά. Το παράνομο της προσβολής της προσωπικότητας με την αποτύπωση ή έκθεση της εικόνας και δημοσιοποίηση στοιχείων του ιδιωτικού βίου, ενώ έχει υπάρξει ρητή ή σιωπηρή συναίνεσή του, θεμελιώνεται εφόσον συντρέξει λόγος που να θεμελιώνει την ανάγκη προστασίας συμφερόντων του ατόμου. Κατ’ εξαίρεση η φωτογράφηση προσώπου δια της εικόνας του χωρίς τη συναίνεση του επιτρέπεται σε ορισμένες περιπτώσεις και κυρίως: α) Όταν πρόκειται για φωτογραφίες καθημερινής επικαιρότητας, ή γεγονότα γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος (π.χ. τροχαία ατυχήματα). β) Όταν πρόκειται για φωτογραφίες που απεικονίζουν δημόσιες συναθροίσεις, εκδηλώσεις, εφόσον δεν απομονώνεται η εικόνα ενός προσώπου αλλά παρουσιάζεται ως μέλος του συνόλου. γ) Όταν οι φωτογραφίες απεικονίζουν δημόσια πρόσωπα εφόσον υπάρχει δικαιολογημένα ενδιαφέρον για την πληροφόρηση του κοινού. δ) Όταν πρόκειται για γελοιογραφίες με την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται η υπόληψη του εικονιζόμενου.
H συκοφαντική δυσφήμηση μέσω facebook αποδεικνύεται ευκολότερα, διότι υπάρχουν τα γραπτά. Και τα γραπτά μένουν κι αποδεικνύουν πλήρως τα περιστατικά. Επομένως, το συμπέρασμα είναι ότι το Facebook είναι μεν, ένα πολύ δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης που παρέχει πολλές δυνατότητες, όπως τον σχολιασμό σε ενέργειες που γίνονται από άλλα μέλη-χρήστες του δικτύου ή μίας ομάδας. Όμως, αν ο σχολιασμός ξεφύγει από τα όρια της ευπρέπειας και προσβάλλει την τιμή του άλλου, τότε αυτός που προσβάλλει την τιμή, την αξιοπρέπεια, την υπόληψη και την φήμη του άλλου, ας αναμένει να υποστεί τις ένδικες αξιώσεις του θιγομένου για συκοφαντική δυσφήμηση μέσω facebook, με ταχύτατες δικαστικές διαδικασίες, πληρώνοντας το τίμημα της αθυροστομίας του, με τρεις πολύ χαρακτηριστικούς τρόπους: Α) χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης, Β) υποχρέωση διαγραφής των υβριστικών –συκοφαντικών διαδόσεων, Γ) απειλή χρηματικής ποινής για κάθε προσβολή του θιγέντος στο μέλλον.
- Βλέπε και άρθρο Παιδική Πορνογραφία
- Βλέπε και άρθρο Ηλεκτρονική Απάτη
- Βλέπε και άρθρο Hacking
- Βλέπε και Μέθοδοι Επιθέσεων στο Διαδίκτυο
- Βλέπε και άρθρο Κακόβουλο Λογισμικό
- Βλέπε και άρθρο Επιθέσεις Διαδικτυακές
- Βλέπε και άρθρο Πειρατεία Διαδικτυακή
- Βλέπε και άρθρο Πειρατεία Λογισμικού
- Βλέπε και άρθρο Διακίνηση Φαρμάκων
- Βλέπε και άρθρο 10 Πρακτικές Ασφάλειας
