Ποιά είναι τα παράνομα ναρκωτικά;
Ναρκωτικά, ονομάζονται ουσίες με ποικίλη χημική δομή και διάφορη δράση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ), όπως για παράδειγμα διεγερτική, κατασταλτική, παραισθησιογόνο καθώς και άλλες, με την κοινή όμως ιδιότητα της μεταβολής του θυμικού και της πρόκλησης ψυχικής ή και σωματικής εξάρτησης. Η εξάρτηση μπορεί να είναι ψυχική ή σωματική. Εκδηλώνεται με πλήθος συμπτωμάτων ανάλογα με την ουσία που λαμβάνεται αλλά με κοινή τη χαρακτηριστική διάθεση για συνέχιση της λήψης της ουσίας. Οι παράνομες εξαρτησιογόνες ή ψυχοτρόπες ουσίες είναι οι εξής:
1)Μαριχουάνα- Χασίς: Αποτελούν παράγωγα της κάναβης και εισπνέονται όπως το κοινό τσιγάρο. Το χασίς έχει περιεκτικότητα σε καθαρή ναρκωτική ουσία περί το 40%.Η μαριχουάνα έχει αρκετά μικρότερη περιεκτικότητα καθαρού ναρκωτικού που δεν υπερβαίνει το 12%. Η επικινδυνότητα των συγκεκριμένων ουσιών εντοπίζεται στο γεγονός ότι αποτελούν δόλωμα για από τους εμπότους ναρκωτικών για να εισάγουν τους χρήστες σε σκληρότερες ναρκωτικές ουσίες.
2) Όπιο, Ηρωίνη, Μορφίνη: Οι ουσίες αυτές ανήκουν στα αποκαλούμενα σκληρά ναρκωτικά, καθώς ο εθισμός που προκαλούν είναι μεγάλος, εξαθλιώνοντας τον χρήστη σωματικά και πνευματικά. Μάλιστα, δημιουργούν σοβαρά και μη αναστρέψιμα προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό.
3) Κοκαΐνη: η συγκεκριμένη ουσία παράγεται από τα φύλλα του φυτού κόκα. Το βασικότερα χαρακτηριστικά της είναι, ο ψυχικός εθισμός που προκαλεί στους χρήστες, καθώς και η ιδιαίτερα υψηλή τιμή της.
4) LSD: το συγκεκριμένο ναρκωτικό επιδρά με επικίνδυνο τρόπο στο κεντρικό νευρικό σύστημα και δημιουργεί στον χρήστη παραισθήσεις. Ως εκ τούτου, αλλάζει τον τρόπο με τον οποίον ο χρήστης αντιλαμβάνεται τη πραγματικότητα.
5) Αμφεταμίνες: τα ναρκωτικά αυτά, έχουν έντονη επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Προκαλούν βραχυπρόθεσμα αύξηση της πνευματικής και σωματικής απόδοσης, αλλά η επίδραση τους μετά από κάποιο διάστημα στην υγεία του χρήστη, είναι ιδιαιτέρως επιζήμια. Άλλο ένα χαρακτηριστικό τους είναι, πως μειώνουν την όρεξη.
6) Βαρβιτουρικά: Οι ουσίες αυτές σε μικρές δόσεις λειτουργούν κατευναστικά και αποτελούν υπναγωγά. Ωστόσο, ο χρήστης πολύ γρήγορα συνηθίζει τη ποσότητα που λαμβάνει και επιθυμεί όλο και μεγαλύτερη δόση. Η χρήση βαρβιτουρικών σε δόσεις που υπερβαίνουν την ιατρική δοσολογία, δημιουργεί στο χρήστη σωματική και ψυχική εξάρτηση, κάτι που τα καθιστά πολύ επικίνδυνα. Ο συνδυασμός τους με αλκοόλ, μπορεί να προκαλέσει θάνατο στο χρήστη.
Ο ποινικολόγος δικηγόρος Ζιαμπάρας Δημήτρης, διαθέτων πολυετή και εκτενή εμπειρία και εξειδίκευση σε υποθέσεις ναρκωτικών ουσιών, χειρίζεται διεξοδικώς υποθέσεις ναρκωτικών, όπως κάνναβη, κοκαϊνη, ηρωίνη κλπ., είτε ως αυτοτελείς, είτε στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης, τόσο στο κρίσιμο για την οριστική διατύπωση της για ναρκωτικά κατηγορίας, αλλά και την επί της προσωρινής κρατήσεως κρίση στάδιο της ποινικής προδικασίας, όσο και στο τελικό της επ’ ακροατηρίω διαδικασίας στάδιο.
ΑΘΩΩΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Το γραφείο μας ενδεικτικά αναφέρει κάποιες χαρακτηριστικές υποθέσεις που χειρίστηκαν οι συνεργάτες μας με επιτυχία:
- Αθώωση για εμπόριο ναρκωτικών σε β’ βαθμό στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων: Κακούργημα Εμποριο Εφεση Ναρκωτικα Τριμελες Εφετειο
- Μετατροπή της κατηγορίας από Εγκληματική Οργάνωση σε Συμμορία στον β’ βαθμό στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων με ιδιαίτερα διακεκριμένη περίπτωση διακίνησης ναρκωτικών: Κακούργημα Εμποριο Ναρκωτικα Εγκληματικη Οργανωση Εφεση Πενταμελες Εφετειο
- Αναγνώριση δύο ελαφρυντικών στον β’ βαθμό στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για διακίνηση ναρκωτικών (αγορά-κατοχή και πώληση κατ’ εξακολούθηση): Ελλαφρυντικα δυο Κακούργημα Εμποριο Ναρκωτικα Πρωτοδικα Τριμελες Εφετειο.
Πότε προβάλλεται ο Ισχυρισμός περί τοξικομανίας;
Στις προβλεπόμενες ποινές ακόμα και αυτή της κατοχής με σκοπό την εμπορία περιορίζονται σημαντικά όταν το δικαστήριο δεχτεί το ισχυρισμό περί τοξικομανίας. Μια εκ των φιλοσοφιών του παρόντος Νόμου είναι η αντιμετώπιση του τοξικομανούς ως ασθενούς και όχι ως εγκληματία κάτι που αντανακλάται στην ποινική του μεταχείριση.
Είναι δυνατή η επιβολή εισαγωγής του κατηγορουμένου σε ειδικό θεραπευτικό κατάστημα απεξάρτησης στο στάδιο της ανάκρισης αντί της προσωρινής κράτησης του μέχρι την εκδίκαση. Σε επίπεδο ποινικής μεταχείρισης οι ποινές ακόμα και αυτή της κατοχής με σκοπό την εμπορία περιορίζονται σημαντικά όταν το δικαστήριο δεχτεί το ισχυρισμό περί τοξικομανίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για την πράξη της εμπορίας ναρκωτικών όπου η βασική ποινή για μη εξαρτημένους χρήστες είναι τουλάχιστον 8 έτη κάθειρξη σε περίπτωση τοξικομανίας το πλαισιο της ποινής “πέφτει” σε φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους.
Η ποινή λοιπόν φυλάκισης σημαίνει πως το έγκλημα χαρακτηρίζεται ως πλημμέλημα ενώ η ποινή της κάθειρξης κακούργημα. Οι πρακτικές συνέπειες είναι σοβαρότατες. Αρκεί κανείς να αντιληφθεί ότι η ποινή φυλάκισης μπορεί να μετατραπεί σε χρηματική ενώ η ποινή κάθειρξης για πράξεις εμπορίας όχι. Επίσης σημαντικό είναι σε περίπτωση τοξικομανίας να ζητείται ήδη από το στάδιο της ανάκρισης όπως υποβληθεί ο κατηγορούμενος σε Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος θεωρείται τοξικομανής. Σημαντικό επίσης να γνωρίζει ο κατηγορούμενος ότι ακόμα και αν κριθεί τοξικομανής από τον πραγματογνώμονα το Δικαστήριο δεν δεσμεύεται απ’ αυτήν και μπορεί να την απορρίψει αιτιολογημένα.
Τι ποινή προβλέπεται για κατοχή ποσότητας ναρκωτικών για ατομική χρήση;
Συγκεκριμένα ο νόμος προβλέπει ότι η προμήθεια ή η κατοχή ναρκωτικών σε ποσότητες που δικαιολογούνται από ατομική χρήση ή η καλλιέργεια φυτών κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται επίσης μόνο για την ατομική του χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε (5) μηνών.
Για να διαπιστωθεί αν η συγκεκριμένη ποσότητα αφορά ατομική χρήση ή όχι λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο το είδος, η καθαρότητα και η ποσότητα του συγκεκριμένου ναρκωτικού, σε συνδυασμό με τη συχνότητα χρήσης, το χρόνο χρήσης, την ημερήσια δόση και τις ιδιαίτερες ανάγκες χρήσης του συγκεκριμένου χρήστη.
Παραδείγματος χάριν, μπορεί να χρειαστεί ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη για να αποδείξει την χρόνια εξάρτηση και ως εκ τούτου να δικαιολογηθεί η ποσότητα για την οποία συνελήφθη ή μια μικρή ποσότητα αν είναι διανεμημένη σε ξεχωριστά σακουλάκια να παραπέμπει ότι αφορά σκοπό διακίνησης και όχι χρήση.
Πρέπει να σημειωθεί ότι κάποιος καταδικαστεί για κατοχή ναρκωτικών που αφορά προσωπική χρήση, η καταδικαστική απόφαση δεν καταχωρείται στα αντίγραφα που εκδίδονται για το ποινικό του μητρώο.
Μπορεί να υπάρξει αθώωση για κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών (κάνναβης-χασίς, κοκαΐνης, ηρωίνης κλπ);
Ναι, προβλέπεται ρητώς ότι αυτός που διώκεται ποινικώς για την κατοχή ναρκωτικών μπορεί να μείνει ατιμώρητος “αν το δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις τέλεσης της πράξης και την προσωπικότητα του δράστη, κρίνει ότι η αξιόποινη πράξη ήταν εντελώς περιστασιακή και δεν είναι πιθανόν να επαναληφθεί”, ανεξαρτήτως της ναρκωτικής ουσίας.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι το Δικαστήριο αξιολογώντας την προσωπικότητα του δράστη (ηλικία, βιοτικές συνθήκες, προσωπικές συγκυρίες κλπ) και τις περιστάσεις τέλεσης του αδικήματος μπορεί να αθωώσει τον δράστη.
Μπορεί να αθωωθεί ο εξαρτημένος χρήστης ναρκωτικών;
Αν κάποιος βρίσκεται σε εξάρτηση από τα ναρκωτικά και αδυνατεί να απαλλαχθεί από αυτήν, μπορεί να αθωωθεί αν η ποσότητα των ναρκωτικών αφορούσε προσωπική του χρήση.
Πότε θεωρείται ότι πρόκειται περί μικροποσότητας ναρκωτικών;
Δεν υπάρχει εκ του νόμου ρητή διάκριση ή όριο μεταξύ μικροποσότητας για προσωπική χρήση ή όχι. Εναπόκειται στον κατηγορούμενο να αποδείξει αυτό, με τη συνδρομή του δικηγόρου του, ότι δηλαδή η επίδικη ποσότητα αφορά την προσωπική του χρήση, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες περιστάσεις (π.χ. θα μπορούσε μια σχετικά μεγάλη ποσότητα να δικαιολογείται λόγω ταξιδιού του κατηγορούμενο και της αδυναμίας του έχει στον προορισμό του δυνατότητα προμήθειας).
Υφίσταται νομικά η διάκριση μεταξύ σκληρών και μαλακών ναρκωτικών;
Δεν υπάρχει νομική διάκριση και ευμενέστερη αντιμετώπιση αν πρόκειται για κατοχή ινδικής κάνναβης ή ηρωίνης σε νομοθετικό επίπεδο. Στην πράξη όμως ο δικαστής λαμβάνει υπόψη το είδος του ναρκωτικού, ιδίως ως προς το ύψος της ποινής. Όπως προαναφέρθηκε, αν αποδειχθεί ότι η ποσότητα του ναρκωτικού αφορά προσωπικές ανάγκες η ποινή είναι ως φυλάκιση 5 μηνών.
Πως επιτυγχάνουμε μεταβολή κατηγορίας στην διακίνηση ναρκωτικών;
Αν ο δράστης αποκομίζει όφελος από τη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, πάνω από εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) ευρώ, τότε πληροί το επιβαρυντικό στοιχείο ώστε να του χρεωθεί η διακεκριμένη περίπτωση στην οποία απειλείται με ποινή ισόβιας κάθειρξης. Ο συνήγορος υπεράσπισης οφείλει να προσπαθήσει να μεταβάλει την κατηγορία από την διακεκριμένη περίπτωση του οφέλους πάνω από 75.000€, στην λιγότερη επιβαρυντική περίπτωση του οφέλους κάτω από 75.000€, ώστε ο κατηγορούμενος να μεταπέσει από την ποινή της ισόβιας κάθειρξης σε μια ποινή καθείρξεως η οποία μπορεί να αγγίξει και το κατώτατο όριο των οκτώ (8) ετών στο στάδιο της επιμέτρησης.
Πέραν αυτού, μπορεί να του αναγνωριστεί και η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 30 παρ. 4 του Ν.4139/2013, στην περίπτωση που ο δράστης ήταν παράλληλα και τοξικοεξαρτώμενος και να απειλείται πια με ποινή πλημμελήματος, ήτοι με φυλάκιση από ένα (1) έως πέντε (5) έτη. Το ελαφρυντικό της τοξικοεξάρτησης δεν αναγνωρίζεται, ακόμα και αν ο κατηγορούμενος είναι αποδεδειγμένα χρήστης ναρκωτικών ουσιών, εάν πληρεί τις προϋποθέσεις της διακεκριμένης περίστασης του οφέλους πάνω από εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) ευρώ.
Στην μεταβολή της κατηγορίας πώς αμφισβητείται το προσδοκόμενο όφελος από την διακίνηση των ναρκωτικών;
Ο προσδιορισμός του «οφέλους» από την διακίνηση της ναρκωτικής ουσίας θα προκύψει, όταν από την αξία πωλήσεως της ναρκωτικής ουσίας αφαιρεθεί η αξία της προηγούμενης κτήσεως της. Οι αξίες πώλησης και κτήσεως προκύπτουν από την τρέχουσα τιμή της «αγοράς», η οποία ποικίλλει ανάλογα την περιοχή στην οποία λαμβάνει χώρα η διακίνηση, το είδος της ουσίας και την ποσότητα. Προς ενίσχυση του εν λόγω σκεπτικού, οι τιμές προσδιορίζονται ενδεικτικά και από τις αστυνομικές αρχές, επηρεασμένες από τα στατιστικά στοιχεία χονδρικής πώλησης κάθε έτους. Συντάσσονται, για παράδειγμα, εκθέσεις από τη Δίωξη Ναρκωτικών της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίες αναγράφουν την ελάχιστη αγοραία αξία κάθε ναρκωτικού ανά γραμμάριο και ανά κιλό, και αντίστοιχα τη μέγιστη. Συνεπώς, ο προσδιορισμός του προσδοκώμενου οφέλους από το δράστη ακολουθεί μια διαδικασία υπολογισμού στην οποία ο συνήγορος υπεράσπισης μπορεί να αντιτάξει πληθώρα επιχειρημάτων, όσον αφορά το καθαρό βάρος των ναρκωτικών ουσιών και τις τιμές τους στην «αγορά».
Πως τιμωρείται από τη νομοθεσία η καλλιέργεια κάνναβης;
Σε περίπτωση που οι ποσότητες που προμηθεύεται ή κατέχει κάποιος, μπορούν να δικαιολογηθούν για δική του αποκλειστική χρήση ή κάνει χρήση αυτών των μικρών ατομικών ποσοτήτων ή καλλιεργεί φυτά κάνναβης, που καλύπτουν τις ανάγκες της προσωπικής του χρήσης, ο νόμος προβλέπει για αυτόν ποινή φυλάκισης μέχρι 5 μηνών ή χρηματική ποινή. Αν μάλιστα αποδειχθεί πως ο δράστης είναι εξαρτημένος, μένει ατιμώρητος. Άλλη μια περίπτωση που μπορεί να μείνει ο δράστης ατιμώρητος είναι, η εντελώς περιστασιακή χρήση που δε πρόκειται να επαναληφθεί στο μέλλον.
- Δες ακόμη άρθρο Ναρκωτικά: η λύση
- Δες ακόμα άρθρο Ποινική Διαπραγμάτευση – Συνδιαλλαγή για Ναρκωτικά