ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Ηλεκτρονικό Έγκλημα θεωρείται η αξιόποινη εγκληματική πράξη που τελείται με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Ανάλογα με τον τρόπο τέλεσης τα ηλεκτρονικά εγκλήματα διαχωρίζονται σε εγκλήματα τελούμενα με τη χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (computer crimes) και, εάν τελέσθηκαν μέσω του Διαδικτύου, σε Κυβερνοεγκλήματα (cyber crimes). Αξίζει να σημειωθεί ότι πλέον σε όλα τα συμβατικά εγκλήματα συναντούμε χρήση ηλεκτρονικών μέσων -είτε άμεσα, είτε έμμεσα- και ως εκ τούτου οι διωκτικές αρχές μπορούν να αντλήσουν πολύ χρήσιμα δεδομένα από ηλεκτρονικές πηγές, στις οποίες άφησε τα ηλεκτρονικά του ίχνη ο δράστης. 

Μορφές στο ηλεκτρονικό έγκλημα

1. Διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας μέσω του Διαδικτύου που μπορεί να είναι σε μορφή φωτογραφιών, βίντεο ή οποιαδήποτε άλλη μορφή πολυμέσων. Με την διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας θα ασχοληθούμε αναλυτικότερα μετέπειτα. 
2. Συκοφαντική δυσφήμηση μέσω κοινωνικών δικτύων όπως το Facebook, το Twitter, το Instagram. Θα ασχοληθούμε και με αυτό αναλυτικότερα μετέπειτα. 
3. Απάτη στο Διαδίκτυο. Αποτελεί την ηλεκτρονική έκφανση της συμβατικής μορφής της οικονομικής απάτης και το πιο συχνό ηλεκτρονικό έγκλημα. Μπορεί να συντελεστεί με διάφορους τρόπους και μεθόδους, όπως παραπλανητικά e-mail, επιστολές, παράνομη πρόσβαση στον υπολογιστή κοκ. Προσοχή: στην συγκεκριμένη απάτη πρέπει να εξεταστεί τυχόν υπαιτιότητα της τράπεζας, λ.χ. αν ειδοποίησε την ίδια στιγμή με την καταγγελία της απάτης την άλλη τράπεζα για ανάκληση των εμβασμάτων. Ζητήστε από την τράπεζά σας τα σχετικά στοιχεία και τις καταγεγραμμένες συνομιλίες σας με τους υπαλλήλους της τράπεζας. 
4. Κακόβουλες εισβολές σε δίκτυα (Hacking και cracking). Όταν ο επιτιθέμενος έχει ως σκοπό να προκαλέσει κάποιου είδους ζημιά ή να αποκομίσει οικονομικό όφελος και είναι κακόβουλος, τότε αναφέρεται ως cracker, ενώ σε αντίθετη περίπτωση ως hacker. 
5. Ανεπιθύμητη Αλληλογραφία (Spamming). Ο όρος αναφέρεται κυρίως στην αποστολή μεγάλων ποσοτήτων μηνυμάτων, με διαφημιστικό περιεχόμενο.
6. Επιθέσεις σε δικτυακούς τόπους (websites). Αυτού του είδους οι επιθέσεις αποσκοπούν στην αλλοίωση τον περιεχομένου ενός δικτυακού τόπου, κατά τρόπο χιουμουριστικό, προπαγανδιστικό και μερικές φορές προσβλητικό. 
7. Ηλεκτρονικό ψάρεμα (Phising). Με το phising ή αλλιώς «ηλεκτρονικό ψάρεμα» επιχειρείται η απόσπαση προσωπικών πληροφοριών του θύματος, όπως για παράδειγμα ο αριθμός της πιστωτικής του κάρτας, κωδικοί πρόσβασης κλπ. προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε άλλες παράνομες δραστηριότητες.

Για να καταλάβουμε καλύτερα την φύση του ηλεκτρονικού εγκλήματος θα ασχοληθούμε αναλυτικότερα με τα αδικήματα της διακίνησης υλικού παιδικής πορνογραφίας και της συκοφαντικής δυσφήμησης μέσω των κοινωνικών δικτύων. 

Δικαστική Πραγματικότητα στην παιδική πορνογραφία

Στην Ελλάδα είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις παραγωγής παιδικής πορνογραφίας. Οι περισσότερες υποθέσεις αφορούν στη διακίνηση και στην κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Μάλιστα, στην μέση δικογραφία που συντάσσεται ενάντια σε κάποιον κατηγορούμενο, βλέπουμε ότι συνήθως εξετάζεται η κατοχή μερικών δεκάδων φωτογραφιών. Πολλές περιπτώσεις όμως, αφορούν νεαρούς οι οποίοι από περιέργεια επισκέφτηκαν κάποια ιστοσελίδα και κατέβασαν μία ή δύο φωτογραφίες ή κατέβασαν ένα βιντεοκλίπ και μαζί του κατέβηκε υλικό παιδικής πορνογραφίας. Η ζωή των νεαρών αυτών, εφόσον καταδικαστούν, καταστρέφεται ολοσχερώς. Οι περισσότερες υποθέσεις δεν αφορούν κάποιον κατά συρροή εγκληματία, αλλά νεαρά άτομα τα οποία από περιέργεια επισκέφτηκαν κάποιο site και κινδυνεύουν με μία εξοντωτική ποινή. 

Συκοφαντική Δυσφήμηση μέσω Facebook ως ηλεκτρονικό έγκλημα

Πόσο εύκολο είναι να δεχτείς μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση μέσω facebook για μια ανάρτηση; Μπορεί ένα πρόσωπο, που θεωρεί ότι δέχτηκε προσβολή μέσω μιας ανάρτησης, να προσφύγει δικαστικά κατά του χρήστη που έκανε το post, ζητώντας του να ανακαλέσει ή/και να τον αποζημιώσει οικονομικά; Υπάρχει προσβολή προσωπικότητας μέσω του διαδικτύου με την ανάρτηση υβριστικών και αναληθών σχολίων κατά της προσωπικότητας κάποιου ατόμου; Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις περί αδικοπραξιών και προσβολής της προσωπικότητας του ΑΚ και όχι οι διατάξεις περί ευθύνης του τύπου. 

H συκοφαντική δυσφήμηση μέσω facebook αποδεικνύεται ευκολότερα, διότι υπάρχουν τα γραπτά. Και τα γραπτά μένουν κι αποδεικνύουν πλήρως τα περιστατικά. Επομένως, το συμπέρασμα είναι ότι το Facebook ή το Twitter ή το Instagram παρέχουν μεν πολλές δυνατότητες, όπως τον σχολιασμό σε ενέργειες που γίνονται από άλλα μέλη-χρήστες του δικτύου, όμως, αν ο σχολιασμός ξεφύγει από τα όρια της ευπρέπειας και προσβάλλει την τιμή του άλλου, τότε ο δράστης, με ταχύτατες δικαστικές διαδικασίες, θα υποστεί τις ένδικες αξιώσεις του θιγομένου:

1. Υποχρέωση διαγραφής των υβριστικών –συκοφαντικών διαδόσεων, 
2. Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, 
3. Απειλή χρηματικής ποινής για κάθε προσβολή του θιγέντος στο μέλλον.